DAROWIZNY – wpłaty na konto Caritas

Caritas Archidiecezji Katowickiej udostępnia swoje konto bankowe na zbiórkę ofiar i darowizn. Każda przekazana nam kwota umożliwia prowadzenie bardzo szerokiej działalności charytatywno-opiekuńczej. Pieniądze potrzebne są m.in. na utrzymanie i remonty ośrodków Caritas, opiekę i rehabilitację naszych podopiecznych, zakup sprzętu rehabilitacyjnego. Zapraszamy do szczegółowego zapoznania się z działalnością Caritas Archidiecezji Katowickiej na naszej stronie oraz zachęcamy do finansowego wsparcia naszych działań. Dziękujemy za wszelki dar serca.

Ofiarodawców prosimy o wpłaty na konto w banku ING:

90 1050 1214 1000 0023 2668 0937

PRZEPISY PRAWNE – darowizny dla osób fizycznych

Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są w całości i bez limitów wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego (Dz. U. Nr 29, poz 154)
z dnia 17 maja 1989 r. w art. 55 pkt. 7 stanowi:

„ (…)darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym”(w całości), jeżeli kościelna osoba prawna (tu: Caritas):

- przedstawi darczyńcy potwierdzenie odbioru darowizny,
– w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny prześle darczyńcy sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Oznacza to, że podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych może pomniejszyć podstawę opodatkowania o kwotę wydatkowaną na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą w jej pełnej wysokości.

Jednocześnie warunkami odliczenia darowizny ze strony darczyńcy są:

- posiadanie dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, jeżeli przedmiotem darowizny są pieniądze;
– w przypadku darowizn innych niż pieniężne – posiadanie dokumentu, z którego wynikałaby wartość darowizny oraz oświadczenia obdarowanego o jej przyjęciu.

Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie
Izba Finansowa z dnia 14 marca 2005 r. FPS 5/04

„W przypadku dokonania w latach 1995-2003 darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych darowizna taka, stosownie do art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) oraz art. 40 ust. 7 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 ze zm.), była wyłączona z podstawy opodatkowania darczyńcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Wyrok ten, podjęty w pełnym składzie (trzeba tu podkreślić, że w przypadku postępowania w Sądzie Powszechnym, gdy zachodzi potrzeba interpretacji jakiegoś przepisu, w tym przypadku w zakresie dotyczącym artykułu 55 ustęp 7 Ustawy Kościelnej, Sąd w danej sprawie bierze ten wyrok, lub uchwałę, które są późniejsze, w oparciu o zasadę „lex posteriori derogat legi priori” oraz podjęty w liczniejszym składzie, jako ważniejszy w hierarchii, zgodnie z zasadą „lex majori derogat legi minori”), był wyrokiem przełomowym, jeżeli chodzi o orzecznictwo w sprawach budzących wątpliwości urzędów skarbowych, w zakresie legalności odliczania od dochodów darowizn na Kościelną działalność charytatywno opiekuńczą bez ograniczeń kwotowych czy procentowych.

Wyroków takich, korzystnych dla podatników darczyńców, wydanych po tym przełomowym wyroku NSA, było bardzo dużo. Poniżej kilka przykładów:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lipca 2005 r.
II FSK 576/05

Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą podlegają wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez konieczności spełniania przesłanek przewidzianych w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym w od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176), gdyż warunkiem ich zastosowania jest wyłącznie spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154).

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2005 r.
II FSK 788/05

Stosownie do art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154) darowizna na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych jest wyłączona z podstawy opodatkowania darczyńcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2005 r.
III SA/Wa 2865/051.

Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą podlegają wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez konieczności spełniania przesłanek przewidzianych w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem ich zastosowania jest bowiem wyłącznie spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego oraz art. 40 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Do darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą nie ma zastosowania 10-procentowy limit odliczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego nie zostało określone, jakie warunki powinno spełnić sprawozdanie, zatem wymagania organów podatkowych w tym względzie nie powinny przekraczać tych, oczekiwanych przy powszechnym użyciu terminu sprawozdanie.
Z ulgi podatkowej korzysta podatnik, a nie podmiot, na rzecz którego została dokonana darowizna, zatem niespełnienie przez niego żądań organów podatkowych nie może, w braku wyraźnych przepisów prawa, kształtować sytuacji prawnej podatnika, który wszelkich wymogów prawa względem niego dopełnił.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie dnia 5 stycznia 2006 r.
II FSK 119/05

Unormowanie art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.), posiada przedmiot, funkcje i cel sensu stricte podatkowe i należy do obszaru prawa podatkowego. Wynika z niego, że darowizny, o których stanowi, podlegają wyłączeniu z podstawy opodatkowania darczyńcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez ograniczeń kwotowych i formalnych uregulowanych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90, poz. 416 ze zm.).

Darowizna powinna być udokumentowana wpłatą na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizn innych niż pieniężne muszą zostać potwierdzone dokumentem, z którego wynikałaby jej wartość oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.